Mitt liv som bygdetulling

Vi i Landbruks- og matdepartementet har jo fått ord for oss å sjekke ut både priser og utval på eigenhand i butikkane. Dette fann eg ut at eg skulle gjere då eg begynte å førebu meg til eit innlegg eg skulle halde på Økologifagdagen førre veke. 
Spørsmålet eg stilte meg var; "Er det mogleg å lage eit heiløkologisk romantisk måltid basert på utvalet eg finn i butikkane på Beitostølen?" 
Eg starta på vinmonopolet. Lett. Rauvdin, kvitvin og musserande. Alt i økologisk. Og nei; sjølvsagt drakk eg ikkje alt eg fann! 
Det er tre matbutikker på Beitostølen. I to av dei klarte eg ikkje finne eit einaste økologisk grønsaksprodukt. I den tredje hadde dei ei overraskande bra avdeling. Då fann eg alt eg trengte til salat. Som eg forstod måtte bli den romantiske middagen. Eg fann også pasta!
Økologisk basilikum. Jippi!!

Eg ville ha ost i salaten. Fann ingenting. Økologisk mjølk fann eg heller ikkje (men seinare såg eg ei flaske økologisk mjølk i den eine butikken).
Eg et ikkje kjøt, men sjekk…

Eg lovde på førre bloggpost at eg skulle dokumentere all mat eg kasta i løpet av ei veke. Det har eg gjort. Dessverre vart det ei dårleg veke for den grøne posen i skåpet mitt. På grunn av svært få matinnkjøp, mykje reiseverksemd og elles grunnar eg ikkje forstår, vart det ikkje mykje matkasting. Faktisk trur eg det vart mindre enn ei gjennomsnittsveke. Eg trur difor eg berre må fortsette å dokumentere matkastinga.

Det største problemet for meg kjem sundagar når eg kjem attende frå Valdres og til kjøleskåpet her i Oslo. Då har alt eg kjøpte og ikkje rakk å ete førre veke godgjort seg i kjøleskapet ei helg.

Det fyrste eg kasta etter eg kom til Oslo førre sundag var denne, som eg ikkje hadde orka å ete om eg fekk betalt ein gong:

Agurk som har sett betre dagar. 

 Det neste eg kasta var då eg lagde meg blomkålmos. Eg kunne sikkert brukt det grøne til noko, men det vart no ikkje slik då. 

Fløytepakke som ikkje er opna. Som kjærasten og eg kjøpte for å ete jordbær med fløyte. Det fekk vi a…

I førre veke hadde vi møte med heile verdikjeda innanfor mat med innleiande diskusjonar for å kome fram til semje om ei samarbeidsavtale for å redusere matsvinn. 

Eg har skrive om matsvinn på bloggen min tidligare, og då framstilte eg meg sjølv som eigentleg ganske god på feltet sidan eg har teke med meg god lærdom heime frå.

Eg kastar mat. Eg innrømmer det glatt. Eg har dårleg samvit kvar gong eg kastar mat, men eg gjer det. Litt mindre dårlig samvit når eg kastar det stygge på agurken og tomaten. Veldig dårleg samvit når eg kastar middagsrester som eg ikkje har fått ete opp. Men eg kastar aldri noko som har gått forbi "best før-datoen" utan å teste det anten ved hjelp av smakssans, syn eller luktesans

For å gjere meg sjølv meir medviten på alt eg kastar av mat, skal eg no bruke bloggen min. Slik kan eg kombinere min interesse for å ta bilete, skrive og prøve å skape oppmerksemd rundt eit stort samfunnsproblem. For det er eit av dei store globale paradoksa; vi pratar om å au…

For litt over ei veke sidan fekk eg gleda av å reise på mitt fyrste besøk til Lista i Vest-Agder på samling for "Utvalde kulturlandskap i jordbruket". Dette er ei ordning vi gjev støtte til over jordbruksavtalen, og der 22 unike kulturlandskap i Noreg er vald ut; minst eitt landskap i kvart fylke (enkelte fylke har to). Grunneigarane som er med i satsinga er med friviljug, og frivilligheit er eit viktig prinsipp. Elles har dei utvalde kulturlandskapa gjennomført ulike tiltak basert på utfordringane og moglegheitane i sine landskap, og eit viktig prinsipp her er å ta vare på verdiane gjennom bruk. Les meir her. 

For meg som kjem frå eit område utan kysts, er det veldig eksotisk å vere på ein plass som Lista. Det er så mykje der som er ulikt det eg er vant til. Å sjå kyr som beiter langs strandlina er jo ikkje vanleg for meg, og Lista og kyrne synte seg frå si beste side då vi var der. Det er visst ikkje vanleg med solskin og heilt vindstille i eit vêrhardt kystlandskap.

Kyr i …